به گزارش فاطمه باقری خبرنگار تیترصنعت، احسان دشتیانه، مدیرعامل صبا فولاد خلیج فارس، در نشست خبری که در سمپوزیوم فولاد ۴۰۳ برگزار شد، بیان کرد:تصمیم‌گیری‌های کلان به موقع با خبررسانی و اطلاع‌رسانی، ارائه تحلیل‌های صحیح و درست، و همچنین خواستن و مطالبه از دولت و تصمیم‌گیران نهادهای حاکمیتی، در بسیاری از موارد مانع از آن شد که تصمیمات عجولانه یا غیر کارشناسی به صنعت آسیب بزند. ما همواره از رسانه‌ها سپاسگزاریم.
وی افزود: در حضور شما بر خود فرض و لازم می‌دانم که از تمامی اعضای صبا فولاد؛ مدیران، مهندسان، کارشناسان و کارگران زحمتکش این شرکت که در دستیابی به هر موفقیتی سهم بسزایی دارند، قدردانی نمایم. به اعتقاد من، مدیریت کمترین نقش را ایفا می‌کند و اگر یک مدیر بداند که باید کمترین نقش را داشته باشد و تنها بستر را برای حرکت استعدادها در مسیر درست فراهم کند، درست‌ترین کار را انجام داده است. من مدیون زحمات همکارانم هستم. در آن بخش‌هایی که موفقیت به دست آمده است، با نگاهی به افق‌های پیش رو، متوجه می‌شوم که ما هنوز بسیار عقب هستیم و به عنوان یک مهندس ایرانی، اعتقاد دارم که وظیفه ما به مراتب سنگین‌تر از این است.
دشتیانه اضافه کرد: با ۷۳ هزار میلیارد دلار منابع زیرزمینی، پنجمین کشور غنی دنیا از نظر دارایی‌های طبیعی هستیم که خداوند متعال به ما عنایت کرده است و باید حداقل پنجمین اقتصاد قدرتمند دنیا باشیم. متأسفانه، به دلیل مشکلاتی که وجود دارد، بخشی از آن خارجی و بخشی نیز به خود ما مربوط می‌شود، نتوانسته‌ایم به جایگاه شایسته خود دست یابیم. از صد و شش تا هفت هزار میلیارد دلار تولید ناخالص داخلی (جی دی پی) در دنیا، سهم ما تنها ۳۴۰ تا ۳۵۰ میلیارد دلار است. نسبت به ذخایر موجود، باید سهم بیشتری داشته باشیم و همچنین نسبت به جمعیت و مساحت نیز همین‌طور. اما این نوید را می‌دهد که اگر اراده کنیم، می‌توانیم به این هدف دست یابیم، زیرا ظرفیت‌های لازم را داریم.
مدیرعامل صبا فولاد خلیج فارس اظهار داشت: این امر باعث افتخار من و همکارانم است، نه تنها همکاران صبا فولاد، بلکه همکاران ما در صنعت فولاد نیز این افتخار را سهیم هستند. به‌طور کلی، صنعت فولاد ایران که قرار بود در چشم‌انداز ۱۴۰۴ با تولید ۵۵ میلیون تن، جایگاه اول منطقه را کسب کند، امروز با نزدیک به ۴۷ میلیون تن ظرفیت ایجاد شده به تحقق سند چشم‌انداز نزدیک شده است. در عین حال، عدم تحقق واقعی این تولید و توقف آن در عدد ۳۰ میلیون تن به دلیل نبود زیرساخت‌ها و امکانات جانبی است که وظیفه این صنعت نبوده که آن‌ها را تأمین کند.
وی تأکید کرد: در برخی از ماه‌های سال میلادی، صنعت فولاد ایران توسط انجمن جهانی فولاد به عنوان یکی از تولیدکنندگان برتر معرفی می‌شود. اگر بقیه بخش‌های اقتصادی ما نیز همانند صنعت فولاد عمل می‌کردند، حداقل جایگاه دوازدهم یا یازدهم را کسب می‌کردیم. چون فولاد یکی از صنایع با مزیت ماست. این بدین معنا نیست که همه صنایع می‌توانند در یک جایگاه مشابه قرار گیرند، اما صنایع مادر و زیرساختی مانند مس، نفت، گاز و پتروشیمی، اگر مانند فولاد عمل می‌کردند، جایگاه اقتصاد ایران بسیار بالاتر بود. به‌طور خاص، صنعت فولاد ایران در برخی از ماه‌ها به عنوان هفتمین و حتی در ماه‌هایی که محدودیت انرژی وجود دارد، در میانگین سال به عنوان دهمین تولیدکننده بزرگ فولاد دنیا شناخته می‌شود. در سطح جهانی، رتبه اول تولید فولاد متعلق به چین است با حدود یک میلیارد و ۲۰ میلیون تن، رتبه دوم به هند با حدود ۱۴۰ میلیون تن، و سپس ژاپن با ۸۲ میلیون تن، ایالات متحده آمریکا با ۷۹ میلیون تن، و روسیه با ۷۱ میلیون تن قرار دارند. آلمان و کره جنوبی نیز با تولید حدود ۷۰ و ۶۵ میلیون تن در این فهرست حضور دارند. بنابراین، نمی‌توانیم بگوییم صنعت فولاد مخصوص کشورهایی است که دارای معادن هستند یا کشورهایی که مسائل زیست‌محیطی برایشان مهم نیست. این شش یا هفت کشوری که نام بردم، به جز کره جنوبی، همگی جزو اقتصادهای پیشرفته دنیا هستند و کره جنوبی نیز با جی دی پی بالای ۱۲۰۰ میلیارد دلار، جزو اقتصادهای بزرگ دنیاست. این نشان می‌دهد که صنعت فولاد ما به سمت درستی حرکت کرده است.
وی افزود: به عنوان مثال، نسبت ذخیره تولید در نفت نشان می‌دهد که اگر ما به اندازه ذخایر خود می‌خواستیم نفت تولید کنیم، باید در مقایسه با آمریکا روزانه ۲۵ میلیون بشکه و در مقایسه با روسیه ۲۰ میلیون بشکه نفت تولید می‌کردیم. کاری که در صنعت فولاد انجام می‌دهیم به این معناست که اگر صنعت نفت ما نیز مانند فولاد عمل می‌کرد، اکنون باید بین ۲۰ تا ۲۴ میلیون بشکه تولید می‌شد. البته این امر الزامات خاصی دارد؛ از جمله مسائل اوپک و بازار. اما حداقل جایگاه ما نباید سه و نیم میلیون بشکه تولید باشد و ما قطعاً باید جزو باشگاه ده میلیونی تولیدکنندگان نفت قرار می‌داشتیم. بخش قابل توجهی از این موضوع به تلاش مهندسین و سیاست‌گذاری‌های صحیح در زمینه حضور بخش خصوصی در بازار و تولید مربوط می‌شود.
مدیرعامل صبافولاد ادامه داد: امیدوارم که برنامه‌ریزی جامع‌تری در کشور در زمینه زیرساخت و انرژی صورت گیرد تا صنعت فولاد بتواند به تولید ۴۷ میلیون تن و ان‌شاءالله بعد از آن به ۵۵ میلیون تن برسد. البته لازم است که حداقل دو و نیم برابر حضور خود را در بازارهای صادراتی تقویت کنیم که بخشی از این موضوع به تحریم‌های بیرونی برمی‌گردد، که واقعاً اجحاف‌آمیز و ظالمانه است. انصاف نیست که این نکته را نادیده بگیریم. با هر عقیده و ایده سیاسی که باشیم، باید بپذیریم که کشور ما در معرض ظلم قرار دارد و ما مورد اجحاف بخش عمده‌ای از جامعه بین‌المللی، حداقل در بخش قدرتمند آن، هستیم.
احسان دشتیانه تصریح کرد: البته جامعه بین‌المللی عادت دارد که در مسئله کشتار و نسل‌کشی بزرگی که در غزه اتفاق افتاده، سکوت کند. هر انسان شریف و آزاده‌ای که کمی به اخلاق و انسانیت معتقد باشد، این واقعیت را می‌پذیرد که نسل‌کشی بزرگی در غزه در حال انجام است و این موضوع فراتر از مسائل سیاسی است. با این حال، قدرت‌ها به کسانی که این اعمال را انجام می‌دهند، حق می‌دهند و می‌گویند که آن‌ها حق دارند از تمامیت ارضی خود دفاع کنند. جدا از اینکه آن تمامیت ارضی به شکل فعلی و با مرزهای کنونی به هیچ وجه توسط سازمان ملل به رسمیت شناخته نشده است. امروز رژیم صهیونیستی در مرزهای پذیرفته‌شده سازمان ملل قرار ندارد، ولی از آن دفاع می‌شود، در حالی که از طرف دیگر به ما به‌خاطر حقوق طبیعی‌مان حمله می‌شود و ما تحت تحریم قرار می‌گیریم. اما ما دارای توانایی‌هایی هستیم که حتماً این مشکلات را جبران خواهد کرد.
مدیرعامل صبافولاد خلیج فارس گفت: ان‌شاءالله با افزایش توان صادراتی و در صورتی که مسئله تحریم‌ها حل شود و ما بتوانیم با سیاست‌های اقتصادی صحیح، توسعه را در کشور خود تسریع کنیم، همان‌طور که موسسه هاروارد در سال ۲۰۱۶ پیش‌بینی کرده بود، اقتصاد ایران مستعد رشد اقتصادی متوسط ۸ درصد برای یک دوره ۱۰ ساله از ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ است. حالا این پیش‌بینی‌ها فشرده‌تر شده و مانند یک فنر می‌باشد؛ حتماً اگر روزی این فنر رها شود، این اتفاق خواهد افتاد. اقتصاد ایران با همه ظرفیت‌هایش، معقول و منطقی است و طبق گزارشی که در سال ۲۰۱۶ توسط هاروارد منتشر شد، مستعد رشد اقتصادی ۸ درصدی است. با این رشد اقتصادی، میزان مصرف در ایران حتماً افزایش خواهد یافت و سرانه مصرف فولاد که در حال حاضر ۲۲۰ کیلوگرم است، باید به ۳۶۰ تا ۳۷۰ کیلوگرم به ازای هر نفر برسد. این تغییر به معنای آن است که بازار فولاد به جای حدود ۱۹ میلیون تن، به بازاری ۳۵ میلیون تنی تبدیل خواهد شد. در این صورت، اگر بتوانیم صادرات خود را از ۱۰ میلیون تن به ۲۰ میلیون تن افزایش دهیم، دستیابی به ۵۵ میلیون تن تولید معقول و منطقی است، به شرطی که زیرساخت‌های انرژی تأمین شود.
وی افزود: ما در صبا فولاد در منطقه‌ای بسیار استراتژیک و ویژه معدنی فلزی نزدیک به اسکله شهید رجایی قرار داریم. این نقطه برای سرمایه‌گذاری بسیار مناسب است. در سه سال گذشته، تولید ما حدود ۸۰۰ هزار تن بود، اما امسال با وجود محدودیت‌های برق و گاز، پیش‌بینی می‌کنیم که تولید به حدود یک میلیون و ۲۵۰ تا یک میلیون و ۳۰۰ هزار تن برسد. این افزایش تولید به برنامه‌ریزی و زحماتی که همکاران من کشیده‌اند و همچنین افزایش سرمایه از محل صرف سهام با حمایت صندوق بازنشستگی کشوری به عنوان سهامدار عمده ما وابسته است. این عملیات بزرگ تأمین سرمایه را با موفقیت پشت سر گذاشتیم.
دشتیانه در پایان اظهار داشت: امروز خود را متعهد به تمامی سهامداران، چه سهامداران قبلی و چه سهامداران جدید می‌دانیم. به‌ویژه بازنشستگان عزیز، که قشر بسیار محترم و اکثراً پدر و مادرهای ما معلمان بازنشسته هستند. پروژه ما از شش ماه گذشته با اثرگذاری قراردادها آغاز شده و امروز حدود ۱۵ درصد پیشرفت دارد. ما در صبا فولاد برنامه‌ریزی جسورانه و چالشی برای اجرای پروژه داریم که به بهره‌برداری نهایی تا ۳۰ ماه برسد، در حالی که استاندارد این پروژه ۳۶ ماه است. ما با تمام توان می‌خواهیم به این هدف برسیم و به تبع آن برای تکمیل زنجیره ارزش افزوده، خود به سمت تولید محصول نهایی تخت تا سه میلیون تن در افق ۱۴۱۰ پیش برویم. در این منطقه ویژه، پیش‌بینی شده است که تا ۱۰ میلیون تن تولید فولاد داشته باشیم.
مدیرعامل صبافولاد خلیج فارس تصریح کرد: تولید فولاد در کنار آب، استانداردترین و صحیح‌ترین اقدام سرمایه‌گذاری است که باید با حمایت دولت همراه شود. مسئله انرژی، موضوعی بحرانی برای تمامی صنایع فولاد است که با اصلاح نظام قیمتی می‌توان مصرف را بهینه کرد و از عواید به دست آمده در زیرساخت‌ها سرمایه‌گذاری نمود. ما به عنوان دومین دارنده ذخایر بزرگ گاز دنیا نباید دچار قطعی گاز صنایع در زمستان شویم. همچنین، کمبود برق که به نوعی به سیستم تولید وابسته است، باید جبران شود. به ویژه در سیستم نیروگاه‌های سیکل ترکیبی که عمدتاً به گاز وابسته هستند، لازم است سیاست‌های اصلاح قیمتی اجرا شود.
نظرات کاربران