شرکت فولاد خوزستان، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان فولاد در ایران، در نامهای رسمی و با جزئیات دقیق به سازمان بورس و اوراق بهادار، پرده از خسارات جبرانناپذیر ناشی از قطعیهای مکرر و طولانی مدت برق در سال مالی منتهی به اسفند 1403 برداشت.
این گزارش، با تکیه بر آمار و ارقام عملکردی، نشان میدهد که چگونه “خاموشی” ناخواسته خطوط تولید، نه تنها حجم تولید و فروش این شرکت را به شدت کاهش داده، بلکه ضربهای مهلک به درآمد عملیاتی آن وارد کرده و نگرانیهای جدی را برای تداوم تولید و برنامههای توسعهای این صنعت استراتژیک به وجود آورده است.
سقوط آزاد تولید و فروش در سایه خاموشی:
بر اساس جدول عملکردی ارائه شده توسط فولاد خوزستان، شکاف عمیقی بین پیشبینیهای اولیه و عملکرد واقعی این شرکت در 9 ماهه نخست سال 1403 به چشم میخورد:
#تولید شمش: پیشبینی تولید 3 میلیون و 150 هزار تن شمش در حالی که تنها 2 میلیون و 150 هزار تن محقق شد. این یعنی 31.75 درصد #کسری تولید.
#فروش شمش: از انتظار فروش 2 میلیون و 888 هزار تن شمش، تنها 1 میلیون و 777 هزار تن به فروش رسید. این نمایانگر 38.47 درصد #کاهش در فروش است.
#درآمد عملیاتی: پیشبینی درآمد 177 هزار میلیارد ریالی در مقابل تحقق تنها 78.3 هزار میلیارد ریال. این یک #افت 55.76 درصدی در درآمد عملیاتی را نشان میدهد.
فولاد خوزستان به صراحت، “تداوم خاموشیهای اعمال شده صرفاً در فصل تابستان” را به عنوان عامل اصلی این عقبماندگی فاحش از اهداف تعیین شده معرفی کرده است.
قطعیهای مکرر و طولانی مدت برق در اوج فصل گرما، عملاً چرخهای تولید را متوقف و زنجیره فروش را مختل کرده است.
برآورد شوک مالی 155 هزار میلیارد ریالی:
بر اساس محاسبات دقیق این شرکت، مجموع آثار ناشی از دست رفتن تولید در سال 1403، بالغ بر 57 هزار میلیارد ریال بر ارزش فروش تاثیر منفی گذاشته است. این در حالی است که سه ماهه زمستان نیز با برآورد 98 هزار میلیارد ریال خسارت به ارزش فروش روبرو بوده است. به این ترتیب، زیان مستقیم ناشی از ناتوانی در تولید و فروش به دلیل قطعی برق، رقمی سرسامآور و بالغ بر 155 هزار میلیارد ریال تخمین زده میشود.
نکته قابل تامل اینجاست که این رقم تنها مربوط به از دست رفتن مستقیم فروش است و شامل هزینههای سربار ناشی از توقف و راهاندازی مجدد خطوط تولید، آسیبهای احتمالی به تجهیزات و سایر هزینههای غیرمستقیم ناشی از این بحران نمیشود.
تاثیرات فراتر از آمار و ارقام:
فولاد خوزستان هشدار میدهد که این قطعیهای برق نه تنها عملکرد سال 1403 را تحت تاثیر قرار داده، بلکه بر برنامههای تولید و فروش آتی، با توجه به تجربه محدودیتهای مشابه در زمستان سال قبل، سایه سنگینی افکنده است. این بدان معناست که تداوم ناپایداری در تامین برق میتواند برنامهریزیهای #بلندمدت و توسعهای این صنعت حیاتی را با چالشهای جدی مواجه کند.
همچنین، اشاره به محدودیت بیش از 40 درصدی تولید در 28 روز پایانی سال 1402 نیز گویای این واقعیت تلخ است که مشکل تامین برق برای صنعت فولاد، یک معضل نوظهور نبوده و سالهاست که گریبانگیر آن است.
تلاشهای ناکافی برای جبران:
اگرچه فولاد خوزستان به پیگیریهای خود برای استفاده از بند “و” تبصره 17 قانون بودجه سال 1403 به منظور جبران خسارات اشاره کرده است، اما ابعاد گسترده زیانهای وارده نشان میدهد که این تلاشها به تنهایی کافی نبوده است.
سود ناخالص در سایه زیان تولید:
با وجود خسارات سنگین ناشی از قطعی برق، سود ناخالص تلفیقی گروه فولاد خوزستان در 9 ماهه سال 1403 مبلغ 138 هزار و 179 میلیارد ریال اعلام شده است.
با این حال، این رقم به طور قطع میتوانست به مراتب بالاتر باشد اگر چرخهای تولید بدون وقفه به گردش درمیآمدند. پیشبینی شرکت نیز حاکی از آن است که سود ناخالص نهایی سال 1403 با در نظر گرفتن تخصیص نهایی سهمیه برق، در سقف سود ناخالص سال 1402 قرار خواهد گرفت. این بدان معناست که رشد بالقوه سودآوری این شرکت به دلیل مشکلات تامین برق، محقق نشده است.
زنگ خطر برای صنعت و اقتصاد:
گزارش تفصیلی فولاد خوزستان، فراتر از یک گزارش عملکردی صرف، زنگ خطری جدی برای صنعت فولاد و به طور کلی اقتصاد کشور به صدا درمیآورد. وابستگی صنایع بزرگ و استراتژیک به تامین پایدار و مطمئن انرژی، یک اصل اساسی در حفظ تولید، اشتغال و رشد اقتصادی است. تکرار سناریوی قطعی برق در سالهای آتی میتواند خسارات به مراتب سنگینتری را به اقتصاد ملی وارد کند.
ضروری است که مسئولان و متولیان امر، با درک عمیق از تبعات این بحران، راهکارهای اساسی و بلندمدتی را برای تامین پایدار انرژی صنایع بزرگ اتخاذ کرده و از تکرار این “خاموشی”های پرهزینه جلوگیری کنند. در غیر این صورت، نه تنها صنعت فولاد، بلکه سایر بخشهای تولیدی نیز با چالشهای جدی روبرو خواهند شد و اهداف توسعه اقتصادی کشور محقق نخواهد شد.
نظرات کاربران